giyan

Zazaki

Wendış

• AŞF: [ɡiˈʝɑn]
• Hece: gi·yan

Name

giyan n

1. Mena? (bıvurne) (tıb, felsefe, din)

Varyanti

• can n
• con n
• cun n
• gan n
• gon n
• gun n

Hemmena

1. ruh n

Gurenayış

Vıraştışê çekuye

giyangêr giyanın

Etimolociye

Rıstımê çekuye

Proto-Hindo-Ewropaki ra *ane- ("nefes gırewtene") Proto-Aryaki ra *an- ("nefes gırewtene") Ewıstki: viiānayā ("giyan, rıh") Pehlewki: gyān ("giyan, rıh") Partki: gyān ("giyan, rıh") Farski: ǰān ("giyan, rıh") Kurdki: Kurmancki: gān ("giyan, rıh") Soranki: giyān ("giyan, rıh") Xunsarki: giyūn ("giyan, rıh") Sıwendki: gān ("giyan, rıh") (Zazaki: gīyān) Alfabeyê Ariki Sanskritki: ān ("nefes gırewtene") Yunanki: anemos ("vay") Latinki: animus ("nefes gırewtene") Çıme: J. Cheung, Etymological Dictionary of the Iranian Verb. Leiden 2007., Watkins, Calvert. The American Heritage Dictionary of Indo-European Roots, 2nd ed., Houghton Mifflin Co., 2007. *Amazon.com ra, Etymonline. Online English Etymology Dictionary. <etymonline.com> by Douglas Harper.

Çarnayış

Zıwananê binan de

• Tırki: can (tr)