dından

Zazaki

Wendış

• AŞF: [dɪnˈdɑn]
• Hece: dın·dan

Name

dından

dından n

1. Hebê esteyê fekê heywanan u merdumano ke pê nan u wer gaz beno u cawiyeno.
   • Dındanê mı deceno.
2. Zafêri heywani zi xo be dışmeni ra pawenê u pê seyd kenê.
3. Zey qırçıkê (kertıkê) çerx, bırrek u darbıran ra zi vaciyeno.
   • Dındanê bırreki şikiya.

Varyanti

• dıdan n
• dıdon n
• dıdun n
• dındon n
• dındun n
• dızan n
• dızon n

 

Hemmena

• nek n
• kelab n

Etimolociye

Rıstımê çekuye

Proto-Hindo-Ewropayi ra *dent- ("dından") Proto-Aryayi ra *dant- ("dından") Ewıstki: dantan ("dından") Fam: dandān ("dından") Farski: dandān ("dından") Kurmancki: didān ("dından") Belaruski: dantān ("dından") Osetki: dandāg ("dından") ... (Zazaki: dindān) Alfabeyê Ariki Sanskritki: danta ("dından") Yunanki: odontos ("dından") Latinki: dens ("dından") İngılızki: tooth ("dından") ... Çıme: Horn p.128, Watkins p.16, Etymonline

Çarnayış

Zıwananê binan de

• Almanki: Zahn (de) n
• Erebki: سِنٌّ‎ (ar) (sinnun)
• İngılızki: tooth (en)
• İspanyolki: diente (es)
• Farski: دندان‎ (fa)
• Fransızki: dent (fr)
• Kurmancki: diran n, didan n
• Latinki: dens (la)
• Tırki: diş (tr)
• Yunanki: δόντι (el) (dónti)